Wonen, werken en ontspannen in een kwaliteitsvolle open en landelijke ruimte
Wonen en de nederzettingsstructuur
Het historisch gegroeid nederzettingspatroon van de gemeente met de kleine, geconcentreerde landelijke kernen wil het gemeentebestuur bestendigen. Elk dorp zal op zijn eigen niveau een evenwichtige kwalitatieve en kwantitatieve groei kennen. Belangrijk hierbij is de eigenheid van elk dorp. De groei zal dynamiek brengen in de dorpen, zonder afbreuk te doen aan de leefbaarheid. In het woonbeleid wordt daarom niet enkel aandacht besteed aan de plaatsen waar men nieuwe woningen wenst te bouwen, maar ook aan waardevolle plaatsen in de dorpen die men niet wenst te bebouwen.
Het aantal nieuwe woningen is binnen het woonbeleid een belangrijk element, net zoals de kwaliteit van de bestaande woningen en gebouwen. In het structuurplan wordt in dit verband vooral aandacht besteed aan het talrijk aanwezige, cultuurhistorisch erfgoed in de gemeente. Voor dit erfgoed worden ontwikkelingsmogelijkheden uitgewerkt die op de eerste plaats gericht zijn op het behoud ervan.
Economische structuur
Op het grondgebied van de gemeente liggen geen grote bedrijventerreinen. Een aantal bedrijven liggen geconcentreerd in de kleine bedrijvenzone Op ’t Reeck. De meeste bedrijven situeren zich echter verweven met het wonen. Bedrijvigheid die niet hinderlijk is voor wonen, moet nog altijd een plaats kunnen vinden in de dorpen. Uit de behoefteberekening blijkt dat er nog nood is aan bijkomende bedrijvenzone. De bedrijvenzone Op ‘t Reeck zal in dit kader worden uitgebreid.
Recreatie en toerisme
De gemeente beschikt over een goed aanbod aan recreatieve voorzieningen, afgestemd op de noden van de eigen bevolking. De gemeente wenst dit aanbod maximaal te behouden en, waar mogelijk, te versterken. De gemeente gaat uit van het principe dat elk dorp zijn eigen polyvalente recreatieruimte heeft, bij voorkeur gelegen in het weefsel van de woonkern en ook goed bereikbaar voor de zwakke weggebruikers.
De toeristische ontwikkeling van Riemst zit geënt op de potentie die de gemeente heeft op het vlak van historische bezienswaardigheden en van de kwaliteiten van de open, onbebouwde ruimte. Het toerisme zal zich verder in die richting ontwikkelen.
Open ruimtestructuur – landbouw en natuur
Riemst wordt gekenmerkt door de overheersing van de open ruimte. De identiteit en het karakter wordt in grote mate bepaald door de sterke openheid van het landbouwgebied met golvende plateaus.
Landbouw
Landbouw is in de landbouwgebieden de hoofdgebruiker. Dit wordt ruimtelijk ondersteund. De landbouwgebieden worden gereserveerd voor de beroepslandbouw. Nieuwe landbouwbebouwing zal worden geconcentreerd op een aantal goed gekozen locaties.
Natuur
Voor de natuurlijke structuur worden de ontwikkelingsperspectieven geformuleerd die streven naar het behoud van bestaande waarden en erkenning in gradaties met soortenrijkdom. Voor de grotere natuurgebieden in de gemeente (o.a. Grootbos, Molenbeemd, Plateau van Caestert ...) wordt het beleid van het Vlaams gewest ondersteund. Voor de kleinere natuurlijke gebieden (o.a De Kuilen in Val-Meer, het Lacroixbosje, het Keibergbosje …) richt het beleid zich naar behoud ervan.
Mobiliteit
Het structuurplan neemt de doelstellingen van het goedgekeurde mobiliteitsplan over. De wegen worden ingedeeld in drie categorieën. Bedoeling van deze categorisering is te komen tot een duidelijke verkeersstructuur rekening houdend met de hoeveelheid, de soort en de gewenste snelheid van het verkeer.
In het ruimtelijk structuurplan provincie Limburg wordt de gewestweg N79 geselecteerd als secundaire weg en aangeduid als een weg met een te onderzoeken typering. Uit de ruimtelijke benadering blijkt dat de categorie ‘secundaire weg type III’ het meest beantwoordt aan de gewenste ruimtelijke- en verkeersfunctie voor de N79. Dit type weg is een belangrijke verbindingsas voor regionaal openbaar vervoer en fietsers, terwijl het voor auto’s eerder een toeganggevende functie heeft. De gemeente formuleerde dit als suggestie aan de provincie.
Landschap
Riemst heeft veel landschappelijke kwaliteiten. Het structuurplan heeft daarom ook oog voor het landschap. Nog talrijke sporen van een rijk verleden mogen niet definitief worden uitgewist. De gemeente duidt een reeks waardevolle gebouwen en monumenten aan die als cultuurhistorische bakens en blikvangers moeten worden behouden.
De boomgaarden, het historisch permanente grasland en de holle wegen in de dorpsranden dienen de woonkernen met het open landschap te verankeren. In het structuurplan wordt gesteld dat dit waardevolle cultuurlandschap in de dorpsperiferie dient hersteld en versterkt te worden.