Ratten

Als er zich ratten bevinden op openbaar domein en in grachten, kan je dit melden bij de Technische Dienst - 012 44 03 70. Zij zorgen ervoor dat de rattenvanger langskomt om de dieren op openbaar domein te bestrijden.
Vind je ratten op privédomein, helpt zelf bestrijden niet en blijft de overlast aanhouden, kan je dit melden bij de milieudienst - milieu@riemst.be.  Dan komt de rattenvanger langs om het probleem te onderzoeken.

Ratten leven vooral op vochtige en donkere plaatsen, zoals grachten, riolen, kelders en stallen. Ze worden heel vaak aangetroffen in de nabijheid van de mens. Het zijn alleseters die vooral granen verkiezen maar die zich graag tevreden stellen met etensresten en afval. De bruine rat kan uitstekend graven en kan daardoor schade veroorzaken aan o.a. funderingen. De uitwerpselen van ratten kunnen voedselvoorraden bevuilen. Bovendien kunnen ze ook ziektekiemen overbrengen. De dieren kunnen ook vraat- en knaagschade veroorzaken aan houtwerk, PVC buizen, elektrische leidingen, voedingsproducten, veevoeders en landbouwgewassen.

Tips om ratten te vermijden
Te doen:
- Verzamel huishoudelijk afval in goed afgesloten vuilnisbakken of containers;
- Zorg voor een frequente afvoer van het huisvuil;
- Gebruik zoveel mogelijk harde en duurzame materialen voor het stockeren van voeder. 

Te vermijden:
- Strooi geen kippenvoer op de grond, maar in een voederbakje en neem dit ’s avonds weg;
- Laat geen gekookt voedsel achter op de composthoop. 

Bestrijding
Wanneer preventiemaatregelen niet helpen is bestrijding noodzakelijk.
- Best kan u eerst proberen met mechanisch materiaal. In diverse doe-het-zelf-zaken kan u rattenklemmen kopen. Bij een goed gebruik is dit zeer doeltreffend. Een kunststof klem gaat meestal langer mee dan een houten.
- Giftige lokazen kunnen ook gebruikt worden maar met de nodige voorzichtigheid voor andere dieren of kinderen.

Politieverordening houdende bepaling van de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS)
art. 62:
§1. Eigenaars van bewoonde of leegstaande gebouwen of braakliggende gronden dienen de nodige maatregelen te nemen om de aanwezigheid van schadelijk ongedierte te voorkomen en in voorkomend geval, te bestrijden.
§2. Onverminderd andersluidende wettelijke en reglementaire bepalingen, moeten houders van dieren de nodige maatregelen nemen om de aanwezigheid van schadelijk ongedierte of insectenplagen te voorkomen en in voorkomend geval te bestrijden.
§3. Het opleggen van een administratieve boete is slechts mogelijk na een schriftelijke aanmaning tot opruiming, door de burgemeester.
§4. De houders van dieren in woongebieden zijn ertoe gehouden hun dieren zodanig te huisvesten en te verzorgen, en alle mogelijke maatregelen te nemen opdat hun dieren geen abnormale geur- en geluidshinder zouden veroorzaken.

Rat of muis?
Veel mensen maken geen onderscheid tussen ratten en muizen. Ratten zijn groter dan muizen, zijn zwart of bruin en hebben geen haar op hun staart.
Voor de bestrijding van de dieren is dat nochtans belangrijk: te vaak wordt onnodig rattenvergif gebruikt om muizen te doden. Muizenvergif is veel minder schadelijk. Een milieuvriendelijk en efficiënt alternatief is de muizenval.

Verantwoord omgaan met gifstoffen
Chemische bestrijdingsmiddelen zoals rattenvergif zijn gevaarlijk voor mens en milieu, de stoffen zijn immers gemaakt om te doden. Als u rekening houdt met volgende tips worden de risico’s zoveel mogelijk beperkt.
- Plaats het gif bij de bron, dicht bij de opening waar de ratten uitkomen.
- Om te vermijden dat andere dieren of kinderen aan het vergif kunnen of dat de gifstoffen in het milieu terecht komen, is het heel belangrijk dat het vergif steeds afgeschermd geplaatst wordt. Een goede oplossing is om het lokaas in een stuk buis van minstens 0,5 meter lang te plaatsen. Op die manier krijgen bv. kippen en wilde vogels geen gelegenheid om vergiftigd graan op te pikken. Leg die buis langs een muur of afsluiting, dat zijn favoriete looppaden van ratten en muizen.
In droge omstandigheden (binnen) wordt best vergif in de vorm van graantjes gebruikt. In vochtige omstandigheden (buiten, langs waterlopen, in riolen) worden best ‘waterbestendige’ gifblokken gebruikt.
- De hoeveelheid uitgezet giflokaas moet goed afgemeten zijn. Het is beter om kleine hoeveelheden aan te bieden op verschillende plaatsen gedurende een lange periode, dan één grote hoeveelheid in één keer uit te leggen.
- Ratten zijn schuwe dieren. Het duurt soms verscheidene weken vooraleer ze van het rattenvergif durven eten. Bovendien kan het enkele dagen tot enkele weken duren voor de dieren sterven ten gevolge van het gif. Meestal sterven ze in hun schuilplaats en is de kans dus klein dat dode ratten worden teruggevonden.
Denk niet te snel dat het gif ‘niet werkt’. Indien het giftig lokaas toch meerdere weken onaangeroerd blijft, ligt het waarschijnlijk niet op de juiste plaats, is het niet (meer) smakelijk of zijn er lekkerdere dingen in de buurt. Dat laatste moet u uiteraard vermijden.
- Rattenvergif is, net als alle chemische bestrijdingsmiddelen, een gevaarlijk product. Eventuele overschotten (met hun oorspronkelijke verpakking) moeten beschouwd worden als klein gevaarlijk afval (KGA) en moeten op die manier ook selectief ingezameld worden. Ze horen zeker niet thuis bij het restafval.
- Ook andere dieren (katten, honden, eekhoorns,…) kunnen het gif per vergissing innemen. Ook door het oppeuzelen van vergiftigde ratten en muizen kunnen huisdieren vergiftigd raken. Symptomen zijn meestal: bloeduitstortingen, zwarte stoelgang, bloed in urine, bloed ophoesten, bloed braken, lusteloosheid,…